Στη δημοσίευση των νέων από αναπαραγωγική στις 5-12επισκέφτηκαν -2015 ζευγάρι (γυναίκα ετών 37 και άνδρας ετών 43) το κέντρο μας το 2013 μετά από δύο παλίνδρομες κυήσεις των δύο προηγούμενων ετών, ενώ είχαν ήδη ένα παιδάκι 5 ετών. Τόσο η γυναίκα όσο και ο άνδρας ήταν σε πολύ καλή κατάσταση και χωρίς προβλήματα υγείας.

Αποφασίστηκε να γίνει έλεγχος για θρομβοφιλία τον Απρίλιο του 2013 διότι γινόταν η σύλληψη κανονικά χωρίς κάποιο πρόβλημα με την εμφάνιση καρδιακών παλμών κατά την 6η εβδομάδα της κύησης και στην επανεξέταση της 9ης με 10ης εβδομάδας η καρδιακή λειτουργία είχε σταματήσει χωρίς κάποια εμφανή αιτιολογία από το έμβρυο και έγινε απόξεση.

Διερευνήθηκαν οι μοριακές μεταλλάξεις για του παρακάτω παράγοντες «Παράγων V (Leiden_G1691A),Ομοκυστείνη (MTHFR, C677T),Ομοκυστείνη (MTHFR, A1298C), Ινωδογόνο-β (-455 G>A),(HPA-1), Αναστολέας ενεργοποιητή πλασμινογόνου-1 (PAI-1 4G/5G), Απολιποπρωτείνη Ε (Ε2/Ε3/Ε4)» και βρέθηκε οτι σε ΟΛΟΥΣ αυτούς τους παράγοντες υπήρχε ετεροζυγωτία. Συστήθηκε να πάρει γνωστό αντιαιμοπεταλιακό φάρμακο όπου και ξεκίνησε την αγωγή. Στο επόμενο χρονικό διάστημα επήλθε κύηση όπου και αυτή παλινδρόμησε η 3η στη σειρά με την ίδια ακριβώς πορεία όπως και οι προηγούμενες και ακολούθησε θεραπευτική απόξεση. Ακολούθησε νέα συνάντηση με αναφορά και ανάλυση των ανοσολογικών εξετάσεων των NK κυττάρων και αποφάσισε να την κάνει.

Τα αποτελέσματα των ανοσολογικών εξετάσεων έδειξαν ότι ο γενικός πληθυσμός των NK κυττάρων όπως και ο υποπληθυσμός των NK κυττάρων στην ενδομήτρια κοιλότητα, καθώς και η ενεργοποίηση των ΝΚ κυττάρων ήταν αυξημένοι, ενώ η ΕΤΑ (εμβρυοτοξικότητα) είχε φυσιολογική τιμή. Άρα η πιθανότητα αποβολών ήταν από τον αριθμό και την αυξημένη λειτουργικότητα των ΝΚ κυττάρων.

Λόγω διαφόρων προβλημάτων ξεκίνησε θεραπεία με μία δόση βιολογικού(σογιέλαιο 20%)σκευάσματος τον Μάρτιο του 2015 και ταυτόχρονη χορήγηση γνωστού αντιαιμοπεταλιακού φαρμάκου.

Τον Μάιο του 2015 έκανε τεστ κυήσεως και ήταν θετικό. Αμέσως της χορηγήθηκε άλλη μια δόση για να αποφευχθεί ο κίνδυνος της αποβολής του α΄τριμήνου ενώ προστέθηκε και Ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους σε στοχευμένη δόση ανάλογα με τον διαγνωστικό της έλεγχο.

Τον Οκτώβριο 2016 η γυναίκα ετών 38 (άνδρας ετών 44) έκανε τεστ κυήσεως όπου και ήταν θετικό. Της χορήγηθηκε άμεσα μία δόση βιολογικού σκευάσματος (σογιέλαιο 20%) με ταυτόχρονη χορήγηση γνωστού αντιαιμοπεταλιακού φαρμάκου (σαλικιλικό οξύ) και ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους (η θεραπεία έγινε άμεσα επειδή είχε πλήρη διαγνωστικό προφίλ για την θρομβοφιλλία και για τα ΝΚ κύτταρα τα οποία δεν αλλάζουν) . Έτσι αποφεύχθηκε ο κίνδυνος της παλίνδρομης κύησης που συνέβαινε στο παρελθόν(τρεις παλίνδρομες) κατά το πρώτο τρίμηνο. Στην 17η εβδομάδα έγινε αμνιοπαρακέντηση με φυσιολογικό καρυότυπο ενός κοριτσιού και η κύηση προχωρεί ομαλά.

Συμπέρασμα: Έχει αποδειχθεί σε χιλιάδες περιστατικά πλέον, από την παγκόσμια βιβλιογραφία και από την εμπειρία του κέντρου μας ότι σε γυναίκες που έχουν καθ’έξιν αποβολές η κύρια αιτία μπορεί να είναι η θρομβοφιλία, αλλά ακόμη μεγαλύτερη αιτία είναι και ο αυξημένος αριθμός των ΝΚ κυττάρων (τόσο ο ολικός και ο ενδομητριακός που είναι δυο διαφορετικές εξετάσεις), καθώς και η λειτουργικότητά τους. Για τους λόγους αυτούς απαραίτητη προϋπόθεση για την διατήρηση της κύησης με ασφάλεια είναι από την μια μεριά ο συνδυασμός της αιμοπεταλιακής ρύθμισης για την θρομβοφιλία και από την άλλη η ανοσολογική ρύθμιση των ΝΚ κυττάρων με τεκμηριωμένο βιολογικό σκεύασμα(σογιέλαιο) τουλάχιστον μέχρι των 3ο μήνα της κύησης.

Με γνώση του διαγνωστικού προβλήματος τόσο με NK κύτταρα όσο και της θρομβοφιλίας η γρήγορη χορήγηση (σογιέλαιο) και της αντιθρομβωτικής αγωγής έχει ως αποτέλεσμα την αποφυγή μιας παλίνδρομης κύησης και της πικρία της αποτυχίας.